Kiedy czytam książki, jak wiele osób, od czasu do czasu robię notatkę lub zakładkę, szczególnie interesujące fragmenty, które chcę zapamiętać lub do których później odwołam.
W przeciwieństwie do wielu osób rzadko wracam i odnoszę się do nich później. Zrobiłem więc mały eksperyment i wróciłem do książki Adama Granta Pomyśl jeszcze raz aby zobaczyć, co dodałem do zakładek. Od razu znalazłem coś, o czym zapomniałem.
Badania nad tym, jak prognostycy formułują swoje opinie w dziedzinach takich jak polityka, technologia i gospodarka, pokazują, że dokładne prognozowanie opiera się bardziej na tym, jak myślisz, niż na tym, co wiesz. Jasne, inteligencja ma znaczenie.
Ale najważniejsze jest to, jak często ludzie aktualizują swoje przekonania: jak często szukają nowych informacji. Jak często korygują swoje przewidywania. Jak chętnie zmienią zdanie, kiedy odkryją nowe fakty lub odkryją nowe informacje.
Krótko mówiąc, musisz chcieć się mylić – dużo – aby w końcu mieć rację.
Fajne założenie.
Dlaczego o tym zapomniałem?
Ponieważ, jak mówi Jim Kwik, nie zadałem sobie trzech pytań:
- – Jak mogę tego użyć?
- – Dlaczego muszę tego użyć?
- – Kiedy tego użyję?
Według Kwika, autora bestsellerowej książki Nieograniczony: Ulepsz swój mózg, ucz się wszystkiego szybciej i odblokuj swoje wyjątkowe życie wiedza nie jest potęgą. Podobnie jak doświadczenie, wiedza jest przydatna tylko wtedy, gdy jest faktycznie używana.
Korzystanie z nowych informacji wymaga kadrowania. Jak mogę wykorzystać to, czego się nauczyłem, o lepszych przewidywaniach? W tej chwili nie rozważałem zastosowania. Po prostu pomyślałem, że to fajna przesłanka.
Mogłem pomyśleć: „Hmm. Następnym razem, gdy zajmę stanowisko, powinienem najpierw cofnąć się o krok i sprawdzić, czy uda mi się znaleźć informacje obalające moje przekonania i czy jestem emocjonalnie zaangażowany w moją perspektywę”. (Nigdy nie lubiłem być nadzorowany, więc szybko widzę większą swobodę i odpowiedzialność pracowników jako dobrą rzecz).
Tak jest. Dlaczego muszę go używać? To proste: moim celem jest dostarczanie użytecznych, praktycznych i korzystnych informacji – a nie tylko wyrzucanie jakiejś na wpół ocenionej opinii. To proste, ale potężne „musi”.
Kiedy muszę go używać? To też jest łatwe. Ilekroć myślę bez zastanowienia, że mam rację. (Co zdarza się cały czas.)
Albo jeszcze lepiej, gdy następnym razem usiądę do pisania. W ten sposób moje „kiedy” nie będzie rozmyte ani nieokreślone, czyli pocałunek śmierci w dobrych intencjach.
Gdybym zadał sobie te trzy pytania, zrobiłbym to zapamiętany -- ponieważ moja nowa wiedza miałaby cel, motywację i ramy czasowe.
Byłoby to przydatne, znaczące i wykonalne – co oznacza, że stałoby się procesem, a nie tylko fajną perspektywą.
Spróbuj. Następnym razem, gdy się czegoś nauczysz — jeszcze lepiej, następnym razem chcieć nauczyć się czegoś – zadaj sobie trzy pytania. Określ, jak. Określ dlaczego. Zdecyduj kiedy.
A potem faktycznie wykonaj.
Dlatego, jak mówi Kwik , nic co czytasz nie działa... chyba ty praca.
